Nazywam się Cukinia (2016)
Reżyseria: Claude Barras
Gatunek: Animacja, Dramat, Komedia
Premiera w Polsce: 2 czerwca 2017
Nazywam się Cukinia to
film, który choć niepozorny, w końcu to skromna i niedługa animacja, stał się
przebojem kin studyjnych i ulubieńcem krytyków, dostał w końcu główną nagrodę na
Warszawskim Festiwalu Filmowym, Europejską Nagrodę Filmową dla najlepszego
filmu animowanego, czy nominację do Oscara w tej samej kategorii.
Film szwajcarskiego twórcy Claude’a Barrasa opowiada o
dziewięcioletnim Ikarze, którego wszyscy
łącznie z nim samym nazywają właśnie Cukinią. Mieszka z matką, która swój czas
spędza na piciu piwa, oglądaniu telewizji, wspominaniu ojca głównego bohatera i
stosowaniu przemocy wobec syna. Pewnego dnia przy kolejnej próbie wyżycia się
na chłopcu ulega wypadkowi. Cukinia trafia do sierocińca, gdzie dołącza do
innych dzieci, które znalazły się tam jako ofiary przemocy, ale też innych sytuacji
wobec, których były bezradne. Pobyt w sierocińcu nie okazuje się pasmem
przyjemności, ale pozwoli zdobyć nowych przyjaciół oraz szansę na lepszą
przyszłość.
Nazywam się Cukinia
to film o radzeniu sobie z trudną przeszłością, która rzutuje na codzienność,
zarówno zmuszając nas do funkcjonowania z traumą, jaki życia w innych, nie
zawsze przyjemnych, warunkach. To obraz, który pokazuje to, co w społeczeństwie
najgorsze, ale też to, co w ludziach najpiękniejsze. Udowodnia też, że każda, nawet najgłębsza, rana może się zagoić.
Fabule filmu świetnie pomaga strona wizualna. Świat animowanych kukiełek sprawia, że trudne tematy stają się bliższe, bo zanika gdzieś dystans między widzem na bohaterami. Mimo mogącej się wydawać infantylną formy Nazywam się Cukinia, nie traci nic z przejmującej prawdy.
Z pewnością zobaczę, mimo wieku późno średniego
OdpowiedzUsuń