21 x Nowy Jork (2016) - recenzja

21 x Nowy Jork (2016)

Reżyseria: Piotr Stasik

Gatunek: Dokumentalny

Premiera w Polsce: 21 lipca 2017

Komunikacja miejska to układ krwionośny każdej metropolii, i tak jak człowiek nie może funkcjonować bez krążącej krwi, tak żadne miasto nie poradzi sobie bez przepływu ludzi. A wraz z każdym człowiekiem podróżuje jego historia. Autobusy, tramwaje i wagony to miejsca, gdzie opowieści ludzi z różnych środowisk mieszają się wraz z ich bakteriami i zapachami drugich śniadań.

I właśnie dwadzieścia jeden opowieści pasażerów nowojorskiego metra w swoim filmie dokumentalnym zawarł Piotr Stasik.

21 x Nowy Jork to galeria niebanalnych postaci, które w mieszkańcami amerykańskiej metropolii są od urodzenia, jak i takie, które trafiły tu z różnych stron świata. Mimo, że dzielą ich korzenie, światopogląd, pasje i zwyczaje, jedni samotni, inni w związkach, to łączy jedno – pragnienie miłości.  W większości niestety nie są w stanie pokonać dojmującej samotności. Na przeszkodzie staje nie tylko lenistwo, ale też strach przed bliskimi relacjami, czy obawa przed zmianą stylu życia. Część po prostu nie jest na to gotowa.

Każda z postaci, którą poznajemy uchwycona jest w piękny sposób. Zdjęcia ręki, pełne skaz, dalekie są od ideału. Ale dzięki temu z jednej potęgują prawdę jaka płynie z filmu, z drugiej pozwalają widzom nabrać dystansu do treści filmu, tworząc pewien rodzaj filtra.  Tym co w 21 x Nowy Jork jednych może drażnić to opowieści bohaterów, mimo, że fascynujące, zwykle okrojone są do kilku zdań. Często też praktycznie bez żadnego kontekstu. Taka forma idealnie pasuje do idei filmu. W końcu podróżując z innymi komunikacją miejską  też poznajemy tylko urywki ich historii, nie znając żadnego tła, a wszystkiego domyślając się tylko z ich twarzy, gestów czy tonu głosu.

21 x Nowy Jork może być fascynującym filmem, ale tylko dla widzów gotowych na wymagający seans, dla reszty będzie to obraz podczas, którego będzie czuł tylko naprzemian rozdrażnienie i znużenie.

Mimo wszystko 21 x Nowy Jork jest tym, czym dobry film dokumentalny powinien być – prawdą ubraną w interesującą formę. 

Daniel Mierzwa