Fernando (2017) - recenzja

Fernando (2017)

Reżyseria: Carlos Saldanha

Gatunek: Animacja, Familijny, Komedia

Premiera w Polsce: 5 stycznia 2018

Regionalny charakter coraz większej ilości animacji, dodaje im uroku i urozmaica odbiór. Dopiero co z Coco odwiedzaliśmy Meksyk, by tym razem wraz z Bykiem Fernandem przenieść się do gorącej Hiszpanii, która zachwyca kolorami i gorącymi rytmami.

Animacja opowiada historię wyjątkowego byka, który w przeciwieństwie do swoich rogatych kolegów nie marzy o sławie i walce z torreadorem. Wręcz przeciwnie, dąży do spokojnego życia bez ciągłego oglądania się na przeciwka. Niespodziewanie udaje mu się osiągnąć cel i trafia do przemiłej rodziny hodującej kwiaty. Niestety jak to zwykle bywa, jego plany zostają pokrzyżowane przez nieszczęśliwy wypadek, a Fernando trafia na arenę, gdzie zmuszony będzie stoczyć walkę na śmierć i życie z jednym z najlepszych torreadorów.  

Fernando, jak wiele animacji przed nim, świetnie pokazuje wartości, które należy przekazywać dzieciom. Porusza tematy przyjaźni, lojalności, czy walki o własne ideały. Pokazuje postać byka, który jest dobrym przykładem, by nie oceniać po pozorach i z szacunkiem odnosić się do nawet nieprzychylnych nam kompanów. Dużym plusem jest również skupienie się na warstwie fabularnej, a przy tym odejście od rozśpiewanych bohaterów. Oczywiście twórcy nie zapominają gdzie rozgrywa się akcja filmu, tym samym z głośnikowi płyną przyjemne hiszpańskie rytmy, a umiarkowana dawka latynoskich emocji, skłania do całodziennej sjesty. Uwaga należy się również dobremu wyważeniu filmu. Twórcy z odpowiednim balansem potraktowali sceny humoru, jak i te bardzie poważne, pozostawiając trochę czasu na zastanawianie, czy inne fabularne pytania.

Fernando jest stosunkowo pospolitą animacją, jednak wraz z elementami regionalnego folkloru, może skraść serca małych widzów i przy okazji dać moment na pomyślenie tym starszym. To dobra animacja, która wraz z zwierzęca narracją przynosi nam barwny optymizm i masę pozytywnej energii.

Patrycja Strempel