Kwiat wiśni i czerwona fasola (2015)- recenzja

Kwiat wiśni i czerwona fasola (2015)

Reżyseria: Naomi Kawase

Gatunek: Dramat

Premiera w Polsce: 6 sierpnia 2016

Naomi Kawase jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci japońskiego kina na świecie, jedną z niewielu kobiet, którym udało się osiągnąć taki sukces jako reżyserka, nie tylko artystyczny, ale zbudowała też sporą rozpoznawalność, a jej filmy doceniane są na największych festiwalach. Udało jej się wypracować również własny, charakterystyczny styl filmowej narracji.

Jej najnowszym dziełem jest Kwiat wiśni i czerwona fasola. Jego głównym bohaterem jest Sentaro prowadzący lokal serwujący dorayaki, japoński deser składający się z naleśników przełożonych kremem z czerwonej fasoli. Poszukuje jednak kogoś do pomocy w swoim barze. Na jego ogłoszenie odpowiada Tokue, starsza i sympatyczna kobieta, która mimo zniekształconych dłoni świetnie radzi sobie w kuchni, a przygotowywana przez nią pasta, która jest składnikiem dorayaki okazuje się niezwykle smaczna. Częstym gościem w lokalu jest też Wakana, nieco zagubiona nastolatka. Bohaterowie mimo początkowych oporów otwierają się przed sobą, w czym pomaga niewielka powierzchnia baru, i jak okazuje się każdy z nich nosi w sobą jakąś tajemnicę.

Kwiat wiśni i czerwona fasola to film opowiadany w charakterystyczny dla Kawase nieśpieszny sposób, wiele czasu w filmie poświęcone jest przyglądaniu się bohaterom a bardzo pastelowe w barwach zdjęcia potęgują wrażenie intymnego przebywania z aktorami. Charakterystyczny dla twórczości japońskiej reżyser jest też wątek relacji pomiędzy pokoleniami. Mimo różnic między reprezentantami aż trzech generacji udaje im się porozumieć i w oparciu o wymianę doświadczeń, szczere rozmowy i dzielenie się spostrzeżeniami udaje im się dokonywać często odważnych decyzji i budować swoją przyszłość. W fabule istotny jest też wątek poszukiwania akceptacji wśród innych i walki z samotnością, na którą bohaterowie po części są skazani przez wydarzenia z ich życia, na które często nie mieli wpływu. Jest to też film o poszukiwaniu szczęści nawet w małych rzeczach, drobnostkach, które spotykają nas na co dzień i o wkładaniu serca w to, co się robi, bo tylko wtedy daje to znakomite efekty.

Kwiat wiśni i czerwona fasola to mądry film poruszający istotne sprawy, który każdemu da do myślenia. Jednak trudne do zniesienia dla niektórych może być jego powolne tempo i nieśpiesznie posuwająca się do przodu akcja. Film na pewno zachwyci jednak wszystkich, na których wrażenie zrobiły poprzednie filmy reżyserki, a także wszystkich fanów japońskiego kina, którego  ten film jest przedstawicielem i to takim, który nie przynosi mu wstydu.

Daniel Mierzwa