Trzy kolory: Niebieski (1993)
Reżyseria: Krzysztof Kieślowski
Gatunek: Melodramat, Psychologiczny
Trzy kolory Krzysztofa Kieślowskiego są chyba największym światowym sukcesem polskiego kina. A w liczbie zdobytych laurów przewodzi im pierwszy film z trylogii- Niebieski, który zdobył Złotego Lwa w Wenecji. Opowiada o losach Julie Vignon- de Courcy, kobiety, która w wyniku wypadku samochodowego utraciła męża, znanego i cenionego kompozytora, oraz córkę. Śledzimy jej trudne próby powrotu do normalności po przeżytej traumie. Stara się uwolnić od wspomnień, które powodują ból, zmienia miejsce zamieszkania, zrywa kontakty ze znajomymi. Ale nie jest tak łatwo zapomnieć o przeszłości.
Trzy kolory: Niebieski to film, którego cała moc opiera się na tym, na czym powinien każdy znakomity film – na perfekcyjnym scenariuszu, mądrym, bogatym w symbolikę i metafory, a przy tym unikający płycizn i dłużyzn, który odgrywają świetni aktorzy. A prym wśród wiedzie Juliette Binoche, chyba w najznakomitszej roli w swoim przebogatym dorobku, dzięki, której w swojej kolekcji nagród posiada Puchar Volpi z MFF w Wenecji. Wszystko to przedstawione przepięknymi zdjęciami Sławomira Idziaka, który również został nagrodzony w Wenecji. Nie można też zapominać o muzyce Zbigniewa Preisnera, który osiąga tu szczyty muzyki filmowej, tworząc podniosłe, ale idealnie pasujące do filmu melodie.
Trzy kolory: Niebieski to film, który musi obejrzeć każdy, kto chce uważać się za znawcę i fana polskiego i europejskiego kina. Seans tego obrazu musi też zaliczyć każdy, kto w filmach nie szuka tylko rozrywki, ale też filozoficznych rozważań i poezji, także tej wizualnej.
Daniel Mierzwa
O kurcze cudowne :O
OdpowiedzUsuńZapraszam http://ispossiblee.blogspot.com