Wonder Woman (2017) - recenzja

Wonder Woman (2017)

Reżyseria: Patty Jenkins

Gatunek: Akcja, Sci-Fi

Premiera w Polsce: 2 czerwca 2017

Po wielu nieudanych produkcjach Warner Bros, bohaterów godnych jedynie pożałowania i fali krytyki wylewającej się z każdej możliwej sceny, studio próbuje odbić się od dna. Podjęło się niełatwego zadania i wraz z Patty Jenkins zrealizowali historię kobiety – superbohaterki, która zasługuje na równe uznanie co Superman, czy Batman.

Wonder Woman wzbudza wiele zachwytów, jak i zażenowania. Bogata historia Diany została przedstawiona z niezmierną dokładnością i dbałością. W pierwszych scenach poznajemy ją jako dojrzałą kobietę prowadzącą życie we współczesnym świecie. Jednak twórcy nie dają długo cieszyć się widzowi tym widokiem. Przenoszą go do świata Amazonek, którego bohaterka była częścią. Jako córka królowej prowadzi potencjalnie spokojne życie, jednak jej największym marzeniem jest trenowanie sztuk walki. W kolejnych scenach idylla znika, a niespodziewany gość zabiera księżniczkę do cywilizowanego świata ogarniętego wojną, by  mogła się z nim zmierzyć.

Ogólny zachwyt krytyków nad filmem zapowiadał dobry seans. Oczekiwania jednak często przewyższają ostatecznie prezentowany obraz, a fani odchodzą z niedosytem. Podobnie było i w tym przypadku. Pomimo wielu bezbłędnych momentów pełnych napięcia i dobrze skrojonych bohaterów, otrzymujemy również przesadzone efekty i fabularny niedostatek.

Dobrze w swojej roli prezentuje się Gal Gadot, jako tytułowa bohaterka, jak i Chris Pine – żołnierz, który prowadzi Dianę na front. Dobrze wypada również drugi plan, humor jest wyważony, a kostiumy zapierają dech.

Wonder Woman to przede wszystkim obraz silnej kobiety. Dowód na to, że nawet w świecie bohaterów jest miejsce na kobiecy pierwiastek.

Patrycja Strempel