Berek (2018) - recenzja

Berek (2018)

Reżyseria: Jeff Tomsic

Gatunek: Komedia

Premiera w Polsce: 6 lipca 2018

Amerykańska komedia to gatunek, który jednoznacznie kojarzy się z filmową bylejakością. Niesmaczne żarty, żenujące dialogi i aktorskie antytalenty to cechy rozpoznawcze tego typu filmów. Nadzieję na niespodziankę niosła za sobą premiera filmu Berek z całkiem interesującą obsadą i inspirowaną prawdziwą historią fabułą.

Grupa przyjaciół z dzieciństwa od wielu lat przez jeden miesiąc w roku gra w berka. Posuną się wówczas do wszystkiego, aby klepnąć przyjaciela i nie przegrać tury rozgrywki. Jerry’emu udało się przez te wszystkie lata ani razu nie zostać berkiem. Jego przyjaciele zrobią wszystko, aby ten stan rzeczy zmienił się, a ślub kolegi wydaje do tego się świetną okazją.

Berek mógł być filmem o pielęgnowaniu przyjaźni, dbaniu o swoje wewnętrzne dziecko i o dominującej w męskich relacjach rywalizacji. A wyszło niestety tylko nieśmieszne byle co chętnie sięgające po komediowy dorobek slapsticku i żarty poniżej pasa. A bohaterowie, których scenarzyści odbili od sztancy, to przegląd typowych, niepotrafiących dorosnąć, komediowych postaci pozbawionych wszelkiej psychologii, których nie ratuje nawet doświadczona obsada. A cała różnice między bohaterami polującymi na Jerry’ego, a nim- niekwestionowanym mistrzem berka pokazywana jest w ujęciach w zwolnionym tempie, w których grany przez Jeremy’ego jawi się niczym James Bond z sąsiedztwa, w każdej dziedzinie zostawiający swoich przyjaciół w tyle i traktuje ich raczej w mało przyjacielski sposób, aby tylko zachować swoje konto bez ani jednej przegranej.

Berek to niezbyt udana komedyjka o zidiociałych i infantylnych mężczyznach, dla których rywalizacja wciąż ma twarz podwórkowej gry, a wszystko to okraszone jest żartami śmiesznymi jak rak wątroby, której wyrazu nie ratuje nawet rozczulająca końcówka.

Daniel Mierzwa