Złe wychowanie Cameron Post (2018)- recenzja

Złe wychowanie Cameron Post (2018)

Reżyseria: Desiree Akhavan

Gatunek: Dramat

Premiera w Polsce: 25 stycznia 2019

Założony przez Roberta Redforda festiwal filmowy w Sundance jest mekką niezależnych twórców z całego świata. A pokazywane i nagradzane tam filmy to zwykle najciekawsze zjawiska amerykańskiej kinematografii. Dlatego film, który zwyciężył tam w zeszłym roku - Złe wychowanie Cameron Post w reżyserii Desiree Akhavan zapowiada interesujący seans.

Tytułowa Cameron Post zostaje przyłapana na czułościach ze swoją najlepszą przyjaciółką. W efekcie czego jej adopcyjna opiekunka wysyła ją na terapię do chrześcijańskiego ośrodka, gdzie dziewczyna ma pozbyć się homoseksualnych skłonności. Tam zaprzyjaźnia się z dwójką buntowników - Jane i Adamem. Zaczyna również poznawać siebie i zdawać sobie sprawę z własnych potrzeb i oczekiwań. Jednak przede wszystkim zaczyna rozumieć jak ważne jest przywdziewane masek, aby zadowolić ludzi wokół niej.

Złe wychowanie Cameron Post to skromny dramat, który wydaje się być typowym przykładem sundance’owego kina. Zagubiona bohaterka, na podstawie losów której reżyserka obrazuje głębsze społeczne problemy i konflikty między jednostką a otoczeniem, wszystko to nakręcone w intymny sposób, skąpane w przygaszonym jesiennym świetle. Cameron wydaje się być mocno zagubiona i zdezorientowana. Dopiero terapia, w ośrodku prowadzonym przez rodzeństwo - psychoterapeutkę i jej brata „nawróconego” geja, która ma odmienić jej orientacje seksualną pozwala jej na odkrycie tego kim naprawdę jest i udaje jej się odkryć fundament, na którym może zbudować poczucie swojej wartości.

Reżyserce udaje się pokazać świat w sposób niejednoznaczny. W kameralnych scenach udaje jej się pokazać wątpliwości bohaterów, ich walkę o swoje szczęście wobec oczekiwań otoczenia i trudności wieku dojrzewania. Nie demonizuje też dwójki bohaterów prowadzących ośrodek. Każdą postać przestawia jako zwykłego człowieka, popełniającego błędy, mającego wady, ale na pewno nie jednoznacznie złego.

Całość jednak pomimo niebanalnej fabuły, dobrego prowadzenia aktorów (na szczególną uwagę zasługuje skupiona rola młodej Chloe Grace Moretz) i znakomitych zdjęć wydaje się nieco przynudzać. I choć nie ma tutaj sztampy filmów o dojrzewaniu, czy ckliwości, seans Złego wychowania Cameron Post potrafi zmęczyć, a losy głównej bohaterki nie porywają.

Złe wychowanie Cameron Post to niepozorny dramat. Jednak wyczucie i delikatność reżyserki sprawia, że nie jest to przeciętny film. Niestety też momentami jest zbyt nużący, aby seans można uznać za satysfakcjonujący.

Daniel Mierzwa