Suspiria (2018)
Reżyseria: Luca Guadagnino
Gatunek: Horror
Premiera w Polsce: 2 listopada 2018
Luca Guadagnino,
twórca pełnych emocji dramatów Nienasyceni i Tamte dni, tamte noce powraca. Tym
razem na warsztat wziął kultowy horror włoskiego mistrza tego gatunku Dario
Argento Odgłosy i stworzył jego reinterpretację – pokazywany w konkursie
głównym festiwalu w Wenecji film Suspiria.
Lata
70. Szary, dręczony politycznymi niepokojami i podzielony Berlin jest siedzibą
akademii tanecznej prowadzonej przez tajemniczą madame Blanc i jej współpracowniczki.
Tam właśnie trafia Susie Bannion,
nieświadoma czających się tam zagrożeń nowa studentka tej szkoły założonej
przed laty przez Helenę Markos. Czas, gdy dziewczyna trafia w mury placówki
pokrywa się z tajemniczym zniknięciem jednej z uczennic. Jednak zaginięcie
dziewczyny nie wzbudza zaniepokojenia kadry akademii. Jedynym zainteresowanym
losem zaginionej jest Josef Klempner –
jej psychiatra, którego dręczą bolesne wspomnienia z lat II wojny światowej.
Luca Guadagnino
traktuje Odgłosy jako punkt wyjścia. Kultowy horror nie jest tutaj kropka w
kropkę odtworzony, ale staje się podstawą dla nowej niepokojącej opowieści,
która kończy się zaskakującym, brutalnym finałem, będącym hołdem dla filmów
giallo. Reżyser przy wsparciu scenarzysty zadaje mnóstwo pytań. Mamy tutaj
pytania o feminizm, kobiecą solidarność, macierzyństwo, wielką sztukę,
dojrzewanie i seksualne przebudzenia. Nie na każde z tych pytań jednak
odpowiedź znajdziemy na ekranie. Choć być może nie to jest w tym filmie
najważniejsze, a zanurzenie się w niepokojącym i intrygującym świecie w rytm
hipnotycznej muzyki Thoma Yorke.
Suspiria
to dowód, że w twórczy sposób można obejść się z tym, co już znane. A
inspirowanie się nie zawsze musi być kopiowaniem. Wystarczy tylko, że historia
trafi w ręce zdolnego twórcy, którego stać na autorskie podejście do
opowiadanej historii i odwagę w kreowaniu przedstawionego na ekranie świata.
Daniel
Mierzwa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz