Logan: Wolverine (2017) - recenzja

Logan: Wolverine (2017)

Reżyseria: James Mangold

Gatunek: Akcja, Sci-Fi

Premiera w Polsce: 3 marca 2017

Era superbohaterów trwa w najlepsze. Twórcy powołują do życia kolejne postaci, by na ekranach kin przedstawiać je szerszej publiczności. Tym samym niektórzy z naszych ulubieńców muszą zejść ze sceny. Losy niepokonanego dotąd Wolverine’a ponownie ukazuje James Mangold, który już w 2013 roku miał okazję zmierzyć się z tym bohaterem. Reżyser znany również z realizacji Przerwanej lekcji muzyki, nie zawodzi.

Akcja filmu Logan: Wolverine dzieje się w niedalekiej przyszłości, gdy tytułowy bohater już nie ugania się za złoczyńcami, lecz stara się normalnie prowadzić swoje życie, na tyle na ile pozwalają mu zardzewiałe pazury wystające z dłoni. Jednak w tej potencjalnie poukładanej rzeczywistości nic nie jest proste, a wręcz komplikuje się, gdy na drodze Logana staje mała dziewczynka o zdolnościach równych jemu. Bohater będzie musiał podjąć decyzję, czy zaangażować się, czy poddać, a wszystko to w obliczu ucieczki i pościgu, połączonymi z pełnym akcji kinem drogi.

Do samego końca świetnie prezentują się Hugh Jackman, który kolejny raz wcielił się w postać tytułowego bohatera, jak również Patrick Stewart w roli Profesora Charlesa, który zobowiązany wiekiem, prawi mądrości, a zarazem daje pokaz umiejętności swojej postaci. Na uznanie zasługuje również młoda Dafne Keen, która w roli Laury – nowego mutanta, prezentuje się na poziomie. Daje radę zarówno w scenach akcji, jak i milczenia, czy nieopanowanych napadów wściekłości.

Logan: Wolverine to dobre zakończenie serii. Momentami przerysowany i przesadzony, jednak przez większość czasu ukazujący to na co czekaliśmy – ekscytację i głęboki smutek.

Patrycja Strempel