Ghost in the Shell (2017) - recenzja

Ghost in the Shell (2017)

Reżyseria: Rupert Sanders

Gatunek: Thriller, Akcja, Sci-Fi

Premiera w Polsce: 31 marca 2017

Motyw sztucznej inteligencji przejawia się w kinie od dawna. Od Łowcy androidów z 1982 roku z Harrisonem Fordem w roli głównej, przez film Spika Jonzea - Ona, do Ex Machiny z bezbłędną Alicią Vikander, by dotrzeć do najnowszej pozycji ze Scarlett Johansson na motywach mangi Ghost in the Shell.

Major to policjantka, która została stworzona przez grupę naukowców. W ciało robota umieścili oni mózg człowieka, który z efektownie wyglądających elementów miał uczynić niezniszczalnego cyborga skorego do walki i poświęcenia, za mniej odpornych towarzyszy broni. Świat przedstawiony w filmie jest pełen błyszczących neonów i natarczywych hologramów, a w tej skomputeryzowanej całości, jednostka, do której należy Major - Section 9, musi zmierzyć się z nieoczekiwanym przeciwnikiem. Haker Kuze z niezwykłą zawziętością próbuje zniszczyć wszystkie informacje o technologicznych eksperymentach, a przy okazji odkryć dawno ukryte dokumentacje.

Twórcy filmu z zaangażowaniem próbowali odtworzyć kultową mangę i historię Motoko Kusanagi. Jednak kolejne sceny pokazują, że w świecie przepełnionym wirtualnymi i technologicznymi nowinkami próżno szukać ambicji i dobrego filmu science-fiction. Widz zostaje zarzucany efektami specjalnymi niczym konfetti, które w dużym stopniu irytują podobnie, jak rzęsa w oku. Filmu nie ratuje nawet Scarlett Johansson, którą ostatnio trudno znaleźć w ponadprzeciętnym filmie, nie wspominając już o poziomie z filmu Między słowami.

Ghost in the Shell to film, po którym należy spodziewać się widowiskowych ujęć i efektów. Bohaterów pełnych technicznych ulepszeń i scen w zwolnionym tempie, jednak nie tak spektakularnych jak w Matrixie. Ponadto zero wzruszeń, czy westchnień, co najwyżej przeciętna fabuła osadzona w dalekiej przyszłości.

Patrycja Strempel